We zijn inmiddels 9 weken verder na de onstuimige avond dat ik ter wereld kwam.
Het was deze avond dat papa nog in de heerlijke veronderstelling verkeerde dat de gebroken nachten door andere ouders altijd een beetje overdreven werden uitgemeten. Het was ook deze avond dat hij met mij en mama uit het ziekenhuis naar huis reed met het voornemen snel in bed te kruipen om eens lekker bij te slapen, onwetend van de taken die hem die nacht nog te wachten stonden (kruikjes, luiers, temperaturen, administratie..). Kortom, het was de avond van de start van een estafetteloop die tot op de dag van vandaag doorgaat.
Met mijn negen weken hou ik het namelijk nog steeds vol om iedere 2 a 3 uur om voeding te vragen. Soms zelfs bijna ieder uur. Dit betekent niet alleen dat de dagactiviteiten opgedeeld worden (zoals ik vorige week al schreef), maar ook dat het idee van een goede en slechte nacht een compleet nieuwe betekenis heeft gekregen. Ik zal een beeld schetsen:
Een goede nacht kenmerkt zich als een nacht met 3 blokjes waarin ik minstens 2 uur onafgebroken slaap. Tussen deze blokjes zit dan ongeveer 15 minuten wakkere tijd die benut wordt voor een super efficiënte voeding. Het grote licht hoeft niet aan, er is geen gehuil en er is geen poepluier. Dit betekent dat mama’s hersencellen slechts op minimale capaciteit hoeven te opereren en dat papa met een beetje geluk niet eens wakker wordt. Het is helemaal een topnacht wanneer deze onderbrekingen precies lijken samen te vallen met de slaapcycli van mama, waardoor zij direct na de voeding weer snel in slaap valt en alles bij elkaar dus bijna de volle 2 uur mee kan pakken. De kers op de taart is er dan nog als ik in de ochtend gezellig tegen de arm van papa kan aankruipen en daar nog een extra uurtje in het grote bed mee slaap.
Maar samengevat: het gaat hier dus om maximaal 6 (+ 1 bonus) uur slaap op 24 uur, en dat met minstens 2 onderbrekingen. Oftwel: een nacht waar vóór mijn komst termen aan gekoppeld zouden worden als: ‘compleet geradbraakt’, ‘alsof er een vrachtwagen over me heen is gereden’ en ‘de halve nacht wakker gelegen’. Sinds mijn geboorte wordt zo’n nacht door papa en mama aangeduid als: ‘ja wel prima geslapen eigenlijk’.
Een slechte nacht dan:
Na de voeding van 9 uur heb ik anderhalf uur nodig om in slaap te vallen doordat ik steeds wakker schrik van de krampjes in mijn buik (zie ook mijn eerdere bericht over darmkrampjes). Dit betekent dat ik eigenlijk nog steeds wakker ben om half 11, wanneer ik de volgende voeding wil hebben. Daarna val ik wel even in slaap (en hebben papa en mam tijd om zelf naar bed te gaan) maar word ik met een luide schreeuw wakker om half 1 (op dit tijdstip zijn papa en mama ruw uit hun eerste slaapfase getrokken en duurt het even voordat ze daarna weer inslapen). Vervolgens kom ik nog een keer om kwart voor 3 (nu ook met een extra kwartier wakkere tijd om mijn luier vol te poepen en nog 5 extra minuten om deze te verschonen. Het grote licht moet hiervoor aan en het geluidsniveau omhoog waardoor papa ook mee wakker wordt). Ik slaap dan dus pas weer rond kwart voor vier. Dan bedenk ik me om half 5 dat ik toch nog wel een beetje trek heb. Rond deze tijd is het de ochtendschemer waarin je normaal nog zo lekker in slaap valt na een zware nacht om toch nog even 2 uurtjes mee te kunnen pakken. Maar die missen papa en mama dan dus. En dan is het 6 uur, half 7, en lig ik met het eerste lachje en wijd opengesperde ogen open in mijn wieg om aan te geven: ik ben wakker, de dag kan beginnen!
Bij een slechte nacht gaat het dus om maximaal 4,5 uur slaap met als langste rit een uurtje of 2 (voor de niet-ingewijden: ritten zijn periodes dat je baby doorslaapt. Je kunt dus een rit hebben van 2 uur, maar met een beetje geluk ook van 5 of 6 uur. Dat is bij mij helaas nog toekomstmuziek)
En nu komt nog het mooiste van alles: deze goede en slechte nachten wisselen elkaar dus al sinds mijn geboorte af.
Aan Een Stuk Door.
Dat wil zeggen: 63 etmalen zonder minstens 1 keer 4 uur slaap aan een stuk.
Dus nee, dat van de gebroken nachten bleek toch niet overdreven te worden…
Maar ja.. je krijgt er zoveel voor terug he?
Liefs