Niemand heeft dat vooraf gemeld, maar het grootbrengen van een kleintje vraagt om een secuur gevoel voor timing. Het begint al bij het opstaan. Bij de eerste geluidjes uit de wieg kunnen papa en mama nog een keer omdraaien en verder slapen. De tweede keer is iets luider, en kondigt aan dat het proces van opstaan aan het doorzetten is, maar dat acute actie nog niet noodzakelijk is. Daarna wordt het echter tricky.. het derde kreetje geeft aan dat er binnen afzienbare tijd gevoed moet worden, maar de exacte time-to-tit is niet elke dag dezelfde.
Soms kan papa nog even verschonen (en kan mama kiezen tussen een snelle douche of tandenpoetsen)
Soms is voor mama alleen een kort toiletbezoek mogelijk terwijl papa wat tijd kan rekken door de vitamines alvast te geven (die plastic lepel vind ik persoonlijk altijd een enorme teleurstelling)
Maar er zijn ook ochtenden waarbij er geen minuut gewacht kan worden en de melk direct na de derde kreet moet komen.
Je kunt je het drama voorstellen wanneer mama dacht dat er tijd was om te douchen, terwijl er eigenlijk meteen melk had moeten komen..
Laten we echter aannemen er wat tijd beschikbaar is en papa mij kan verschonen. Bij deze handeling komt het er op aan mij precies op tijd op de verschoonmat de luier uit te doen. Dat wil zeggen: vóórdat het gele feest doorgedrongen is in de romper, het bedje of papa’s arm, maar niet eerder dan dat mijn darmlozing volledig afgerond is.
Vrienden met kinderen hebben al gewaarschuwd dat bij verkeerde inschatting van dit laatste de witte muur achter de verschoontafel mogelijk opnieuw geschilderd moet worden. Dat is gelukkig nog niet voorgekomen. Het gebeurt wel met enige regelmaat dat de nieuwe luier niet langer dan 3 seconden schoon blijft en deze meteen ook vervangen moet worden. Het aantal verspilde luiers neemt af naarmate de inschattingen van papa en mama steeds beter worden.
Het voeden zelf vraagt ook om specifieke time management. Niet alleen het tijdig warm hebben van flesjes wanneer de borst niet beschikbaar is, maar ook het boeren luistert vrij nauw.
Na het drinken kan ik het beste snel rechtop gezet worden, maar de handeling zelf kan beter niet te snel uitgevoerd worden.
Te langzaam rechtop betekent een golf melk over de arm of benen, te snel betekent een golf melk over de schouder, op de bank.
Maar stel dat de voeding en het verschonen goed gelukt zijn. Dan is het zaak om de juiste timing te vinden voor de activiteit van de dag.
Deze kan het beste plaatsvinden na het voeden en verschonen (want dan ben ik tevreden aan het kirren, of weer in slaap gevallen), maar ook niet te lang erna (want dan wil ik weer opnieuw gevoed worden).
Een wandeling is een uitstekende activiteit, omdat de begin en eindtijd meestal goed gecontroleerd kunnen worden.
Een activiteit langer dan een uur blijft een risicovolle onderneming (daarom heeft een ritje met papa naar de Hornbach bijvoorbeeld nog niet plaatsgevonden).
(Een andere optie na de voeding is kolven. Dit kan in een vrij beperkt tijdsschema precies tussen twee voedingen in.
Ieder ander moment geeft ofwel een lege borst bij het kolven, ofwel een lege borst bij de volgende voeding.
Je begrijpt dat mama voorzichtigheidshalve liever te vroeg dan te laat kolft..)
De rest van de dag kan dan ook netjes in blokjes van 2 tot 3 uur tussen voedingen opgedeeld worden.
Binnen die tijd is met een beetje creativiteit eigenlijk alles mogelijk.
Ik had jullie daar dan ook graag nog veel meer over willen vertellen, maar gegeven de tijd op dit moment bewaar ik dat voor een ander moment.
Liefs,